Wynagrodzenia Polaków w Norwegii

Norwegia na początku XXI wieku stała się nowym kierunkiem, który obierają emigranci zarobkowi z naszego kraju. Poza Wielką Brytanią, to właśnie królestwo Haralda V zaczęło kusić naszych rodaków wysokimi zarobkami. Większość ofert pracy dotyczy Oslo, Bergen, Stavanger i Trondheim. Jak podaje OECD, średnie roczne wynagrodzenie w tym kraju było prawie 6 razy wyższe od naszego. Miesięczne zarobki przedstawione przez OECD obliczono dla 160 godzinowego etatu (bez uwzględnienia nadgodzin). Dodatkowo stawki zostały przedstawione w złotówkach przy średniorocznym kursie NOK/PLN w 2015 roku.

Życie i ceny

Nie tylko zarobki w Norwegii są wysokie, ale także koszty utrzymania. Poniżej zestawione zostały ceny produktów, używek i usług w tym kraju i w Polsce. Aby ułatwić porównanie, dla 28 krajów Unii Europejskiej przyjęto wartość bazową równą 100. Większość produktów jest prawie 3 razy droższa, niż w naszym kraju. Najmniejsze różnice cenowe wystąpiły w przypadku ubrań, ryb i transportu, natomiast największe w używkach (alkohol i tytoń).

Polonia w Norwegii

Według danych z norweskiego urzędu statystycznego, na początku bieżącego roku, na terenie tego kraju przebywało prawie 670 tys. imigrantów. Kraj ten przeżywa w ostatnich latach duży napływ przybyszów z zagranicy. Pierwszy wykres przedstawia liczbę największych grup imigrantów w Norwegii, wśród których Polonia stanowi prawie 13,6%. Na terenie Norwegii przebywa obecnie prawie 100 tys. naszych rodaków. Polacy tym samym tworzą największą grupę imigrantów, przerastając kolejną – litewską, ponad dwukrotnie. Jednak tak naprawdę nie znamy dokładnej liczby naszych rodaków, gdyż wielu z nich podejmuje się pracy na czarno, przez co nie są zawarci w zestawieniu. Przedstawione na wykresie dane, są oficjalnymi danymi statystycznymi podawanymi przez Norwegię.

Polacy wybierają głównie budownictwo

Branżą w której wielu naszych rodaków podejmuje pracę jest budownictwo. W ostatnich latach Norwedzy zaczęli bardzo doceniać i szanować naszych specjalistów. Polscy budowlańcy są uważani za znakomitych fachowców, pracowników którzy podchodzą do zleconej pracy bardzo starannie.

Pomimo tego że w tym kraju nie ma centralnie ustalonej stawki minimalnej, to jednak w wielu branżach obowiązują tzw. minima branżowe. Jest tak z budownictwem, w którym wynoszą one:
• 79 PLN za godzinę – pracownik bez wykształcenia oraz doświadczenia,
• 82 PLN za godzinę – pracownik z minimum rocznym doświadczeniem,
• 53 PLN za godzinę – pracownik który nie ukończył 18 roku życia,
• 87 PLN za godzinę – pracownik wykwalifikowany (specjalista).

Wynagrodzenia polskich specjalistów budowlanych różnią się od siebie znacząco. Wpływ na to przede wszystkim ma ich doświadczenie zawodowe oraz wielkość firmy w której pracują. Wykres poniżej przedstawia zarobki na różnych stanowiskach. Łatwo zaobserwować, że miesięczne wynagrodzenia (przy 160 godzinach pracy), wahają się od 10 tys. PLN do 18 tys. PLN. Według naszego zestawienia najlepsze zarobki oferowano hydraulikom, maksymalnie – 17 625 PLN brutto miesięcznie. Natomiast najmniej tynkarzom i malarzom. Ich maksymalne uposażenie (12 644 PLN) było na poziomie minimalnego wynagrodzenia hydraulika, elektryka, czy dekarza (12 261 PLN). Najwięcej ofert pracy jest dla cieśli szalunkowych, ich miesięczne pensję wynoszą między 11,5 tys. PLN, a 16 tys. PLN.

Zarobki w przemyśle

Dużo ofert pracy skierowanych do Polaków dotyczy przemysłu. Według danych najwięcej oferowano operatorom koparek, maksymalnie nawet ponad 19 tys. PLN miesięcznie, bez uwzględnienia nadgodzin. Przeglądając oferty pracy w Norwegii, wiele z nich dotyczyło spawaczy którym oferowano wynagrodzenie z przedziału 12 tys. PLN do 18 tys. PLN. Podobne wynagrodzenie otrzymywali też operatorzy CNC oraz wózków widłowych. Natomiast najmniej zarabiali wulkanizatorzy oraz lakiernicy (miedzy 10,5 tys. PLN, a 13 tys. PLN).

Praca wakacyjna

Wiele ofert pracy jest skierowanych do osób poszukujących zatrudnienia w okresie wakacyjnym. Zarobki są wtedy trochę mniejsze, ale to nie zniechęca naszych obywateli. Większą część grupy, która pracuje wakacyjnie na terenie Norwegii, stanowią młodzi ludzie (w szczególności studenci oraz maturzyści).

Przeglądając oferty pracy sezonowej, obserwujemy, że zajęciami najlepiej płatnymi jest praca przy przeprowadzkach, sprzątanie biura oraz pielęgnacja zieleni. Osoby na takich stanowiskach maksymalnie na godzinę zarabiają prawie 80 PLN, czyli około 13 tys. PLN brutto miesięcznie. Wynagrodzenie o 1 tys. PLN niższe oferowano pracownikom myjni samochodowej. Natomiast za roznoszenie gazet oraz sprzątanie ulic można godzinowo zarobić od 51 PLN do prawie 70 PLN. Podobnie jest ze stawkami kelnerów, którzy zarabiają około 55 PLN za godzinę. Jednak przy tym stanowisku musimy pamiętać o dodatku, którym są napiwki, w rezultacie czego ich miesięczne zarobki mogą być o wiele większe. Wielu młodych ludzi, w szczególności maturzystów zatrudnia się też przy malowaniu domków, na takim stanowisku można zarobić maksymalnie 8,5 tys. PLN (przy 160 godzinach pracy).

Na zbiory różnych owoców jeździ się nie tylko do Niemiec lub Francji, ale także do Norwegii. W kraju tym głównie poszukują osób do zbierania truskawek, pomidorów czy śliwek. Wynagrodzenie naliczane jest od 1 kilograma i tak np. za truskawki otrzymamy 12 PLN, a za pomidory 5 PLN. Stawki uzależnione są od wagi danego owocu czy warzywa.

Praca i nauka języka

W ostatnich latach wśród osób młodych, pragnących podszkolić swój język norweski, bardzo popularna stała się praca jako „au pair”. Jest to program wymiany i zatrudnienia młodych cudzoziemców, polegający na pracy jako opiekunka do dzieci. W zamian za wykonywaną pracę rodzina, u której podejmujemy się zlecenia, opłaca nam kurs języka. Co więcej, gwarantuje bezpłatne mieszkanie (najczęściej własny pokój) oraz wyżywienie. Dodatkowo pokrywa koszty przelotu oraz ubezpieczenia medycznego. Osoby biorące udział w takiej wymianie otrzymują też kieszonkowe, około 5 400 NOK brutto miesięcznie, czyli jakieś 2 500 PLN. Oferty najczęściej są skierowane do młodych osób znających już język norweski w stopniu komunikatywnym, gotowych podjąć pracę na minimum 9 miesięcy.